Over ons
Geschiedenis
De Stichting Pleeggezinnen Centrale Suriname is ontstaan vanuit het Mamio Namen Project. Het Mamio Namen Project richtte zich destijds uitsluitend op de opvang en begeleiding van personen besmet met hiv en aidswezen. In de praktijk constateerde een groep van vrijwilligers een groeiende behoefte aan opvang en begeleiding van kinderen die niet besmet waren.
Deze vrijwilligers concentreerden zich in 1993 rond deze doelgroep en startte hun hulpverleningsactiviteiten onder de naam: ”Stichting Kinderopvang in oprichting”.
Op 4 maart 1994 vond er een naamswijziging plaats en werd Stichting Pleeggezinnen Centrale Suriname formeel opgericht.
De Stichting streeft ernaar om tijdelijke of langdurige opvang in pleegzorg te bieden aan kinderen van 0 tot 18 jaar, die in Suriname woonachtig zijn en die niet bij hun eigen ouders of familie terecht kunnen. Dit streven is gebaseerd op artikel 20 van het Kinderverdrag van de Verenigde Naties, waarin staat dat een kind dat tijdelijk of blijvend het verblijf in het gezin waartoe het behoort, moet missen, of dat men in zijn of haar belang niet kan toestaan in het gezin te blijven, recht heeft op bijzondere bescherming en bijstand van staatswege. De primaire doelstelling van de Stichting is om kinderen, die niet in hun eigen omgeving kunnen blijven toch een liefdevol thuis en begeleiding te bieden.
Het verlenen van diensten bij het realiseren van een verantwoord gezinsleven voor minderjarigen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen en voor wie pleegzorg noodzakelijk is, in eerste instantie binnen de familie en anders zo dicht mogelijk bij de leefwereld van het kind, gericht op het in stand houden of het herstellen van familiebanden.
De Stichting gaat uit van de universele rechten van het kind als grondslag voor haar werkzaamheden. Zij is de mening toegedaan dat de zorg aan het kind het meeste gediend wordt als de kinderrechten, zoals vastgelegd in het kinderverdrag, maximaal kunnen worden veiliggesteld.
- Het recht op de verbondenheid met de ouders, c.q. gezin.
- Het recht op verzorging, opvoeding en optimale ontwikkelingsmogelijkheden.
- Elk kind heeft recht op een veilige en stabiele omgeving, en continuïteit in de opvoeding. Voor de meeste kinderen is het gezin waarin zij geboren zijn, de beste omgeving om op te groeien.
Als de ontwikkeling van een kind echter bij voortduring stagneert of als de ouders tijdelijk of langdurig niet meer in staat zijn een opvoedingsrelatie met hun kind tot stand te brengen, wordt de zorg overgedragen aan derden. - Het recht op onderwijs.
- Het recht op gezondheidszorg.
Echter is de visie gericht op het weer bij elkaar brengen van biologische ouders en kind, in de praktijk niet altijd mogelijk. In de pleegzorgbegeleiding ligt het accent op de kwaliteit van de opvoedingsrelatie en het opvoedingsklimaat tussen ouder en kind.
De Stichting geeft uitdrukking aan deze visie door een zo goed mogelijke samenwerking na te streven met allen die bij de pleegzorg betrokken zijn. In dit geval dus de aanmelders van het kind, pleegouders, andere hulpverleners, de overheid en de biologische ouders. Het verlenen van diensten bij het realiseren van een verantwoord gezinsleven voor minderjarigen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen en voor wie pleegzorg noodzakelijk is, in eerste instantie binnen de familie en anders zo dicht mogelijk bij de leefwereld van het kind, gericht op het in stand houden of het herstellen van familiebanden.
